Også ei jule- og nyttårshelsing

Skulle eg oppsummere innlegga på denne bloggen hittil i år i ei jule- og nyttårshelsing, er eg redd resultatet ville verte temmeleg deprimerande. Tverrsummen av alle innlegga kan vel sammanfattast til ei samanhengande rekke av frustrasjonar over ting eg ikkje kan gjere noko som helst med, særleg med tanke på kor få som eigentleg les det eg skriv. Ikkje akkurat det perfekte utgangspunkt til ei julehelsing som skaper god julestemning og forventningar til det nye året. Kikar eg ut glaset, ser eg nokre klissvåte småfuglar som har navigert seg gjennom skodde og regn og et, ikkje akkurat entusiastisk, vasstrukken fuglefrøblanding ute på brettet. Med andre ord, ingen inspirasjon å hente der heller.

Konklusjonen vert at eg må nytte lånte ord , men så trur eg ikkje at nokon kan få sagt det betre enn Olav H. Hauge.

Det er den draumen
Det er den draumen me ber på
at noko vidunderlig skal skje,
at det må skje -
at tidi skal opna seg,
at hjarta skal opna seg,
at dører skal opna seg,
at kjeldor skal springa -
at draumen skal opna seg,
at me ei morgonstund skal glida inn
på ein våg me ikkje har visst um.

Så får dei/den bibelsprengde av lesarane filosofere over ein eventuell samanheng mellom illustrasjonsbiletet, julehøgtida og diktet. ( Fasit er/vert ikkje tilgjengeleg)

God jul !