Jorda sett frå Løpogkjøp

Ho strevar litt, jorda, stakkar. Dei seier at temperaturen aukar, isen smeltar, havet stig, orkanane vert fleire og sterkare, grunnvassspegelen søkk, regnveret vert heftigare, regnskogen forsvinn, ørkenane veks, matjorda vert utarma....Nei, stopp, stopp.. Alt dette kan vi ikkje ta inn over oss. Og så sier dei attpåtil at vi har skulda. Men det er no heilt umogleg, jorda er då så langt borte. Nei, eg trur dei overdriv, sjå berre kor vakker ho er, Klinkekula.

Ein gammal klisje seier at strutsen stikk hovudet i sanden når verda vert for komplisert og utfordringane for store. Vi stikk ikkje hovudet i sanden, vi tek med oss pikkpakket vårt og reiser over til Løpogkjøp, planeten der lovene er enkle, pengane raske og overskotet vert skumma og dokumentert ved sanselaust sløseri på Stureplan sine mange nattklubbar.

Enkelte vel å halde seg på jorda og prøve å ta tak i problema. Ikkje alle gjer det like enkelt for seg sjølv. Her er eit døme, eit sitat frå ein artikkel som har vore publisert i fleire aviser og nettstader. Eg har henta han frå Dagbladet, herifrå: Til artikkel

-Man skulle tro det var en aprilspøk, men NASA sponser nå forskning på en stor solskjerm som i fremtiden kanskje kan berge Jorden fra klimakatastrofe.

Det høres utrolig ut, og bedre blir det ikke når man hører at den påtenkte solskjermen skal være 90.000 kilometer stor, og ligge halvannen million kilometer unna oss. Den skal bestå av flere milliarder mindre skjermer som må skytes ut over en tiårsperiode.

Ein av (dei mange ) tinga eg finn fantastisk ved artikkelen er at alle stader eg har funne han, har eg kunna lese at skjermen skal vere 90 000 km stor. Eg vonar verkeleg at dette er ein kombinasjon av trykkfeil, hastverk og dårleg korrekturlesing. Dersom dette derimot reflekterer kunnskapane i elementær matematikk, vert eg litt redd. Etter det eg skjønar er mediestudiet eit av dei vanskelagaste studia å kome inn på og krev meir enn 6 i gjennomsnitt frå vidaregåande, men dette vert då som å skrive "5 meter mjølk" på hugselappen sin.

Når nokon seier at "Det er ikkje akkurat rakettforskning vi driv med", så meiner ein at ein driv med noko enkelt som dei aller fleste kan greie. Men omgrepet seier oss også at rakettforskning er noko for dei få, eliten, dei mest talentfulle og kunskapsrike. Det er då litt skræmande at NASA, av alle, går inn for eit slikt umogleg prosjekt. Kan hende vil dei gjere like stor nytte for seg over på Løpogkjøp, men er problemet at dei allereie har flytta?